Buenos Aires en Mendoza
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Koen en Marleen
29 Januari 2017 | Argentinië, Mendoza
Buenos Aires (21-1 t/m 26-1) en Mendoza (27-1 en 28-1)
De eerste dag in Buenos Aires was top: de trip met de boot vanaf Colonia ging goed en we kwamen terecht in een mooi hotel met een privékamer met een super groot bed en een eigen badkamer. We hebben ons eerst even opgefrist en daarna een flinke stadswandeling gemaakt en een van de lekkerste, grootste pizza's ooit op (we konden hem samen niet eens op). We zagen een aantal grote, imposante gebouwen en de mooie boulevard aan het water met onder andere de Puente de la Mujer. We waren meteen gecharmeerd van de stad. Mooie gebouwen, lekker eten, leuke mensen en een goede sfeer. Dit beloofden een aantal topdagen te worden! We konden haast niet kiezen waarmee we ze zouden vullen, zoveel is hier te doen.
Zondag begon onze dag goed. We hebben lekker door de stad gestruind en wederom heel veel grote mooie gebouwen gezien. Ook zijn we over een markt gelopen waar ze allerlei lokale producten verkochten. De sfeer zat er ook hier goed in: overal muziek en eten (flinke barbecues en empanadas bijvoorbeeld). Het is echt een hele grote stad, dus zeker te voet ben je niet zomaar uitgekeken. We wilden eigenlijk fietsen huren vanwege de grote afstanden, maar daarvoor moesten we ons met onze paspoorten registreren en dat loket was op zondag dicht.
Toen op naar de wijk La Boca, met daarin het voetbalstadion van Boca juniors (deze club staat lijnrecht tegenover de andere club, River Plate). Daar was de sfeer heel anders dan in het centrum van de stad. Je merkt dat hier de armere mensen wonen; de huizen zien er slecht uit en de sfeer is hier en daar grimmig. Het verschil tussen arm en rijk is hier, zoals in heel Zuid-Amerika, erg groot. Koen wilde het stadion van dichtbij en als het kon van binnenuit bekijken. Op enig moment liepen we dan ook vlak naast het stadion, naast de hekken waar mensen op een matchday in de rij staan om de tribune op te kunnen. Ik zei tegen Koen: 'ik vind het wel erg stil hier op straat.' Juist op dat moment zagen we twee mannen staan, die een beetje rond het stadion dwaalden. Ik zei nog: 'die vertrouw ik niet, laten we omdraaien.' Maar voordat we die kans kregen stonden ze al voor ons en trokken ze allebei een mes. Ze duwden ons tegen de muur, dreigden met de messen en zeiden dat we stil moesten zijn en dat ze geld wilden. Met een mes op je buik geef je meteen alles wat je hebt af, en wat we zelf niet afgaven trokken ze er zelf wel uit. Ze wilden alles hebben: Koen zijn telefoon, mijn camera, de rugzak met alle spullen daarin (zoals de Go Pro en onze paspoorten in verband met de fietshuur), zelfs de zonnebrillen die we op ons hoofd hadden en natuurlijk ons geld. Toen ze klaar waren schreeuwden ze dat we weg moesten rennen. Op dat moment wilden we alleen maar naar huis. Een taxi konden we niet nemen, want al ons geld was weg. Gelukkig was er een hele aardige familie die ons graag naar het hotel bracht. Dat autoritje heeft ons enigszins gekalmeerd. In het hotel kregen we de adressen van het dichtstbijzijnde politiebureau en de ambassade. Eerst gingen we maar even bijkomen op onze kamer. We waren toch behoorlijk van slag. Toen we daar een uurtje waren geweest, besloten we richting het politiebureau te gaan om aangifte te doen. Juist op dat moment kwam de receptioniste naar ons toe gelopen om te vertellen dat iemand onze paspoorten gevonden had en dat we ze bij het politiebureau in La Boca op konden halen. Ze hebben ons kunnen vinden, omdat ook de hotelsleutel bij de paspoorten gevonden is. Een geluk bij een ongeluk dus. Vanzelfsprekend wilden wij liever geen voetstap te veel in La Boca zetten, dus bestelden we een taxi (Uber) om ons naar het politiebureau te brengen. De chauffeur maakte een foutje in de route, waardoor we een stuk om reden en er een hoger bedrag zou worden afgeschreven. Hij wilde dit per se goed maken, door voor het politiebureau op ons te wachten en ons terug naar het hotel te brengen. Toen we op het politiebureau aan kwamen bleek echter dat 'even onze paspoorten ophalen' ook op zijn Zuid-Amerikaans ging: niemand wist wie de paspoorten gevonden had en waar ze nu waren. Na een tijdje kwam onze chauffeur dan ook binnen om te vragen of het nog lang duurde. Van deze gelegenheid maakte de lokale politie graag gebruik en schakelde hem gelijk als tolk in. Ik spreek wel enigszins Spaans, maar via een local gaat het allemaal toch een stuk sneller. Uiteindelijk heeft hij ruim 1,5 uur met ons op het bureau gezeten om de aangifte en de andere papieren in orde te maken. Ook onze paspoorten waren terecht en kregen we terug. Een hele opluchting, dat scheelt toch een hoop gedoe. Ondertussen hadden we een aardige band met elkaar opgebouwd en nodigde hij ons ook uit om met hem te gaan varen, maar wanneer hij kon zouden wij waarschijnlijk niet meer in Buenos Aires zijn. De ontmoeting met Francesco (de taxi-chauffeur) en het gezin dat ons thuis gebracht heeft, hebben ons gelukkig laten zien dat onze overvallers een uitzondering zijn, en dat de meeste Argentijnen super hartelijk en behulpzaam zijn. Toch zit de schrik er goed in en lopen we niet graag meer door rustige straten, helemaal niet in het donker. Vooral ik ben soms erg angstig, wat ook tot grappige incidenten kan leiden. Zo duwde ik laatst de deur van het hotel voor de neus van een man dicht, omdat ik hem niet vertrouwde (later bleek dat het andere hotelgasten waren, hij zijn vriendin bij had en ze Duits spraken, wat Koen al lang door had en dus krom lag van het lachen). Ze keken ons ook erg verbaasd aan. Oepsie, nogal gênant..
Ondertussen zijn we wel aardig bekomen van de schrik. We hopen dat de verzekering een groot deel van de spullen vergoed, en zo niet, dan is dat nog maar geld. Toch voelen we ons vooral 's avonds niet veilig op straat en dat zit ons vooral dwars. We genoten daardoor een stuk minder van de stad, simpelweg omdat we ons er niet prettig bij voelen om in de avond door de straatjes (anders dan de grote hoofdstraten) te struinen. Daardoor proeven we de sfeer toch net niet helemaal zoals we zouden willen. Desondanks hebben we onszelf voorgenomen de reis door deze ervaring niet te laten verpesten en te genieten van alles wat hierna nog komt.
Maandagochtend besloten we (lekker veilig) mee te doen aan een walking tour door de wijk Recoleta en de gelijknamige begraafplaats. We hadden een heel leuke gids, die ons veel wist te vertellen over Buenos Aires, haar geschiedenis, omgeving, en de cultuur van de mensen die er wonen. Ook deze omgeving was erg mooi. De tour duurde 3,5 uur en eindigde op de Recoleta begraafplaats, welke erg indrukwekkend was. Daarna zijn we zelf nog een stuk van de stad gaan verkennen, maar na een tijdje waren zowel de voetjes als de koppies erg moe (vermoedelijk ook doordat we de dag daarvoor meegemaakt hadden). We besloten dan ook lekker in het hotel te koken en het een avondje rustig aan te doen. Zo konden we een deel van het thuisfront inlichten en het vervolg van onze reis uitstippelen.
Dinsdag hebben we in de ochtend wat gewinkeld en zijn we op zoek gegaan naar wat nieuwe spulletjes die gestolen waren, zoals een rugzak en zonnebrand. Ook toen weer leuke nieuwe straatjes en winkeltjes gezien. In de middag hebben we een walking tour langs de highlights van Buenos Aires gedaan. Dit was wel ok, maar qua verhalen veel herhaling van de tour op maandag en ook veel gebouwen en wijken hadden we zelf al gezien. Daarna hebben we even snel wat gegeten en zijn we naar het hotel gegaan. Daar hebben we ons opgefrist en omgekleed en toen op naar iets wat je in Buenos Aires ook zeker moet doen: een tango show. Dit was een hele bijzondere avond. We hebben echt genoten. Het was een super mooie locatie, hele goede dansers en zangers met erg veel drama in hun dans/zang en een lekker flesje Argentijnse wijn erbij. Echt een leuke date!
Na de afgelopen dagen waren we eigenlijk een beetje klaar met het stadsleven. Ons plan was dan ook om met de trein naar de Tigre te gaan, een rivier/delta met een mooi natuurgebied er omheen in de buurt van Buenos Aires. In de tussentijd hadden we via Facebook nog altijd contact met Francesco (de Uber-chauffeur) en tot onze grote verbazing stelde hij voor om samen naar de Tigre te gaan en daar met zijn boot rond te varen. Een voorstel dat wij ons geen twee keer lieten zeggen! Met zijn drieën hebben we een top middag gehad, heerlijk op het water in de zon. Vroeger maakte deze rivier onderdeel uit van de amazone, dus je kunt je voorstellen wat een ongelofelijk mooie omgeving dit is. De rivier staat ook ontzettend hoog, waardoor een groot aantal huizen daar (bijna) onder water staat. Ook gingen we een stukje over de grotere rivier Rio de la Plata, en dan natuurlijk zo hard mogelijk lekker over de golven stuiteren. Koen heeft ook nog even zelf mogen varen, wat leidde tot een lach van oor tot oor, vooral toen het gas open mocht. Die avond gingen we lekker traditioneel een flinke steak eten.
Donderdag hadden we nog een kort dagje in Buenos Aires, voordat we om 17:00 uur met de bus naar Mendoza zouden gaan. Deze dag hebben we doorgebracht in de botanische tuin en een ander groot park. Verder zijn we nog even langs de highlights gelopen.
De reis naar Mendoza ging helemaal prima. We hadden een aanbieding geboekt, waardoor we in luxe stoelen zaten waarin we prima konden slapen, het leek wel business class. Ook kregen we drie keer eten: van chips als snack, tot steak als avondeten en empanadas als ontbijt. Mendoza staat bekend om haar wijngaarden en een van de dingen die op ons lijstje om te doen stond was dus een fietstour langs een aantal verschillende wijngaarden om daar rond te kijken en natuurlijk wijnproeverijen te doen. Toen we vrijdagochtend in het hostel aankwamen, vielen we gelijk met onze neus in de boter. We ontmoetten een van onze roommates (Matt), waar het erg goed mee klikte en samen met hem en een Franse jongen (Kevin) zijn we de tour gaan doen. Ook al was het erg heet (39 graden), het was heerlijk om lekker rond te fietsen en overal die heerlijke wijnen te proeven. 's Avonds sloten we af met een erg gezellige barbecue in het hostel.
Vandaag ging de wekker al om 06:00 uur, want 07:00 uur namen we de bus van het busstation naar het Andesgebergte hier in de buurt (op de grens met Chili). Dat viel niet mee na al die wijn, maar het was de korte nacht waard. De wandeling door de bergen was heel vermoeiend (en wederom erg warm), maar super mooi! Vanavond kijken we de wedstrijd Boca Juniors - River Plate. Morgen doen we een dagje rustig aan en in de avond nemen we de bus naar Salta. Leuk dat jullie allemaal onze reisverslagen lezen! Het is tof om op deze manier met elkaar in contact te blijven. Adios!
De eerste dag in Buenos Aires was top: de trip met de boot vanaf Colonia ging goed en we kwamen terecht in een mooi hotel met een privékamer met een super groot bed en een eigen badkamer. We hebben ons eerst even opgefrist en daarna een flinke stadswandeling gemaakt en een van de lekkerste, grootste pizza's ooit op (we konden hem samen niet eens op). We zagen een aantal grote, imposante gebouwen en de mooie boulevard aan het water met onder andere de Puente de la Mujer. We waren meteen gecharmeerd van de stad. Mooie gebouwen, lekker eten, leuke mensen en een goede sfeer. Dit beloofden een aantal topdagen te worden! We konden haast niet kiezen waarmee we ze zouden vullen, zoveel is hier te doen.
Zondag begon onze dag goed. We hebben lekker door de stad gestruind en wederom heel veel grote mooie gebouwen gezien. Ook zijn we over een markt gelopen waar ze allerlei lokale producten verkochten. De sfeer zat er ook hier goed in: overal muziek en eten (flinke barbecues en empanadas bijvoorbeeld). Het is echt een hele grote stad, dus zeker te voet ben je niet zomaar uitgekeken. We wilden eigenlijk fietsen huren vanwege de grote afstanden, maar daarvoor moesten we ons met onze paspoorten registreren en dat loket was op zondag dicht.
Toen op naar de wijk La Boca, met daarin het voetbalstadion van Boca juniors (deze club staat lijnrecht tegenover de andere club, River Plate). Daar was de sfeer heel anders dan in het centrum van de stad. Je merkt dat hier de armere mensen wonen; de huizen zien er slecht uit en de sfeer is hier en daar grimmig. Het verschil tussen arm en rijk is hier, zoals in heel Zuid-Amerika, erg groot. Koen wilde het stadion van dichtbij en als het kon van binnenuit bekijken. Op enig moment liepen we dan ook vlak naast het stadion, naast de hekken waar mensen op een matchday in de rij staan om de tribune op te kunnen. Ik zei tegen Koen: 'ik vind het wel erg stil hier op straat.' Juist op dat moment zagen we twee mannen staan, die een beetje rond het stadion dwaalden. Ik zei nog: 'die vertrouw ik niet, laten we omdraaien.' Maar voordat we die kans kregen stonden ze al voor ons en trokken ze allebei een mes. Ze duwden ons tegen de muur, dreigden met de messen en zeiden dat we stil moesten zijn en dat ze geld wilden. Met een mes op je buik geef je meteen alles wat je hebt af, en wat we zelf niet afgaven trokken ze er zelf wel uit. Ze wilden alles hebben: Koen zijn telefoon, mijn camera, de rugzak met alle spullen daarin (zoals de Go Pro en onze paspoorten in verband met de fietshuur), zelfs de zonnebrillen die we op ons hoofd hadden en natuurlijk ons geld. Toen ze klaar waren schreeuwden ze dat we weg moesten rennen. Op dat moment wilden we alleen maar naar huis. Een taxi konden we niet nemen, want al ons geld was weg. Gelukkig was er een hele aardige familie die ons graag naar het hotel bracht. Dat autoritje heeft ons enigszins gekalmeerd. In het hotel kregen we de adressen van het dichtstbijzijnde politiebureau en de ambassade. Eerst gingen we maar even bijkomen op onze kamer. We waren toch behoorlijk van slag. Toen we daar een uurtje waren geweest, besloten we richting het politiebureau te gaan om aangifte te doen. Juist op dat moment kwam de receptioniste naar ons toe gelopen om te vertellen dat iemand onze paspoorten gevonden had en dat we ze bij het politiebureau in La Boca op konden halen. Ze hebben ons kunnen vinden, omdat ook de hotelsleutel bij de paspoorten gevonden is. Een geluk bij een ongeluk dus. Vanzelfsprekend wilden wij liever geen voetstap te veel in La Boca zetten, dus bestelden we een taxi (Uber) om ons naar het politiebureau te brengen. De chauffeur maakte een foutje in de route, waardoor we een stuk om reden en er een hoger bedrag zou worden afgeschreven. Hij wilde dit per se goed maken, door voor het politiebureau op ons te wachten en ons terug naar het hotel te brengen. Toen we op het politiebureau aan kwamen bleek echter dat 'even onze paspoorten ophalen' ook op zijn Zuid-Amerikaans ging: niemand wist wie de paspoorten gevonden had en waar ze nu waren. Na een tijdje kwam onze chauffeur dan ook binnen om te vragen of het nog lang duurde. Van deze gelegenheid maakte de lokale politie graag gebruik en schakelde hem gelijk als tolk in. Ik spreek wel enigszins Spaans, maar via een local gaat het allemaal toch een stuk sneller. Uiteindelijk heeft hij ruim 1,5 uur met ons op het bureau gezeten om de aangifte en de andere papieren in orde te maken. Ook onze paspoorten waren terecht en kregen we terug. Een hele opluchting, dat scheelt toch een hoop gedoe. Ondertussen hadden we een aardige band met elkaar opgebouwd en nodigde hij ons ook uit om met hem te gaan varen, maar wanneer hij kon zouden wij waarschijnlijk niet meer in Buenos Aires zijn. De ontmoeting met Francesco (de taxi-chauffeur) en het gezin dat ons thuis gebracht heeft, hebben ons gelukkig laten zien dat onze overvallers een uitzondering zijn, en dat de meeste Argentijnen super hartelijk en behulpzaam zijn. Toch zit de schrik er goed in en lopen we niet graag meer door rustige straten, helemaal niet in het donker. Vooral ik ben soms erg angstig, wat ook tot grappige incidenten kan leiden. Zo duwde ik laatst de deur van het hotel voor de neus van een man dicht, omdat ik hem niet vertrouwde (later bleek dat het andere hotelgasten waren, hij zijn vriendin bij had en ze Duits spraken, wat Koen al lang door had en dus krom lag van het lachen). Ze keken ons ook erg verbaasd aan. Oepsie, nogal gênant..
Ondertussen zijn we wel aardig bekomen van de schrik. We hopen dat de verzekering een groot deel van de spullen vergoed, en zo niet, dan is dat nog maar geld. Toch voelen we ons vooral 's avonds niet veilig op straat en dat zit ons vooral dwars. We genoten daardoor een stuk minder van de stad, simpelweg omdat we ons er niet prettig bij voelen om in de avond door de straatjes (anders dan de grote hoofdstraten) te struinen. Daardoor proeven we de sfeer toch net niet helemaal zoals we zouden willen. Desondanks hebben we onszelf voorgenomen de reis door deze ervaring niet te laten verpesten en te genieten van alles wat hierna nog komt.
Maandagochtend besloten we (lekker veilig) mee te doen aan een walking tour door de wijk Recoleta en de gelijknamige begraafplaats. We hadden een heel leuke gids, die ons veel wist te vertellen over Buenos Aires, haar geschiedenis, omgeving, en de cultuur van de mensen die er wonen. Ook deze omgeving was erg mooi. De tour duurde 3,5 uur en eindigde op de Recoleta begraafplaats, welke erg indrukwekkend was. Daarna zijn we zelf nog een stuk van de stad gaan verkennen, maar na een tijdje waren zowel de voetjes als de koppies erg moe (vermoedelijk ook doordat we de dag daarvoor meegemaakt hadden). We besloten dan ook lekker in het hotel te koken en het een avondje rustig aan te doen. Zo konden we een deel van het thuisfront inlichten en het vervolg van onze reis uitstippelen.
Dinsdag hebben we in de ochtend wat gewinkeld en zijn we op zoek gegaan naar wat nieuwe spulletjes die gestolen waren, zoals een rugzak en zonnebrand. Ook toen weer leuke nieuwe straatjes en winkeltjes gezien. In de middag hebben we een walking tour langs de highlights van Buenos Aires gedaan. Dit was wel ok, maar qua verhalen veel herhaling van de tour op maandag en ook veel gebouwen en wijken hadden we zelf al gezien. Daarna hebben we even snel wat gegeten en zijn we naar het hotel gegaan. Daar hebben we ons opgefrist en omgekleed en toen op naar iets wat je in Buenos Aires ook zeker moet doen: een tango show. Dit was een hele bijzondere avond. We hebben echt genoten. Het was een super mooie locatie, hele goede dansers en zangers met erg veel drama in hun dans/zang en een lekker flesje Argentijnse wijn erbij. Echt een leuke date!
Na de afgelopen dagen waren we eigenlijk een beetje klaar met het stadsleven. Ons plan was dan ook om met de trein naar de Tigre te gaan, een rivier/delta met een mooi natuurgebied er omheen in de buurt van Buenos Aires. In de tussentijd hadden we via Facebook nog altijd contact met Francesco (de Uber-chauffeur) en tot onze grote verbazing stelde hij voor om samen naar de Tigre te gaan en daar met zijn boot rond te varen. Een voorstel dat wij ons geen twee keer lieten zeggen! Met zijn drieën hebben we een top middag gehad, heerlijk op het water in de zon. Vroeger maakte deze rivier onderdeel uit van de amazone, dus je kunt je voorstellen wat een ongelofelijk mooie omgeving dit is. De rivier staat ook ontzettend hoog, waardoor een groot aantal huizen daar (bijna) onder water staat. Ook gingen we een stukje over de grotere rivier Rio de la Plata, en dan natuurlijk zo hard mogelijk lekker over de golven stuiteren. Koen heeft ook nog even zelf mogen varen, wat leidde tot een lach van oor tot oor, vooral toen het gas open mocht. Die avond gingen we lekker traditioneel een flinke steak eten.
Donderdag hadden we nog een kort dagje in Buenos Aires, voordat we om 17:00 uur met de bus naar Mendoza zouden gaan. Deze dag hebben we doorgebracht in de botanische tuin en een ander groot park. Verder zijn we nog even langs de highlights gelopen.
De reis naar Mendoza ging helemaal prima. We hadden een aanbieding geboekt, waardoor we in luxe stoelen zaten waarin we prima konden slapen, het leek wel business class. Ook kregen we drie keer eten: van chips als snack, tot steak als avondeten en empanadas als ontbijt. Mendoza staat bekend om haar wijngaarden en een van de dingen die op ons lijstje om te doen stond was dus een fietstour langs een aantal verschillende wijngaarden om daar rond te kijken en natuurlijk wijnproeverijen te doen. Toen we vrijdagochtend in het hostel aankwamen, vielen we gelijk met onze neus in de boter. We ontmoetten een van onze roommates (Matt), waar het erg goed mee klikte en samen met hem en een Franse jongen (Kevin) zijn we de tour gaan doen. Ook al was het erg heet (39 graden), het was heerlijk om lekker rond te fietsen en overal die heerlijke wijnen te proeven. 's Avonds sloten we af met een erg gezellige barbecue in het hostel.
Vandaag ging de wekker al om 06:00 uur, want 07:00 uur namen we de bus van het busstation naar het Andesgebergte hier in de buurt (op de grens met Chili). Dat viel niet mee na al die wijn, maar het was de korte nacht waard. De wandeling door de bergen was heel vermoeiend (en wederom erg warm), maar super mooi! Vanavond kijken we de wedstrijd Boca Juniors - River Plate. Morgen doen we een dagje rustig aan en in de avond nemen we de bus naar Salta. Leuk dat jullie allemaal onze reisverslagen lezen! Het is tof om op deze manier met elkaar in contact te blijven. Adios!
-
29 Januari 2017 - 05:46
Karin En Henk:
Hoi luitjes dat is allemaal niet zo mooi en fijn als je zoiets mee maakt hopelijk hebben de andere dagen het toch nog goed gemaakt. En dat jullie dit dan ook niet meer mee gaan maken.
En nu naar de volgende bezienwaardigheden die jullie nog gaan bezoeken nog heel veel plezier en trouwens
weer mooie foto's en lekker genieten.
Groetjes Karin en Henk -
29 Januari 2017 - 07:16
Eleni:
Jeetje, wat heftig! Ik hoop dat jullie bekomen zijn van de schrik. Fijne reis! -
29 Januari 2017 - 09:15
Mama:
Hoi Koen en Marleen,
Gelukkig dat jullie na die verschrikkelijke ervaring in BA weer een beetje tot rust zijn gekomen. Het doet jullie vast goed dat er ook mensen zijn die je wel kunt vertrouwen, zoals de uber chauffeur. Deze zondagmorgen hebben papa en ik weer genoten van jullie verslag en de foto´s. We kijken uit naar de verdere belevenissen. heel veel lieve groetjes -
29 Januari 2017 - 09:25
Hugo & Kirse:
Jeetje wat een verhaal... we geloven dat de schrik er goed in zit! Gelukkig wordt deze zeer nare ervaring opgevolgd door mooie en warme ontmoetingen! Wij volgen jullie geweldige avontuur en hopen dat deze nare dag snel naar de achtergrond verdwijnt.
Geniet lieve twee, met en van elkaar!
Knuffel Hugo & Kirse X -
29 Januari 2017 - 09:37
Sanne:
Wooow dat is schrikken pff, gelukkig genieten jullie nog volop zo te lezen, goed zo!
Nog heel veel plezier en ik ben alweer benieuwd naar jullie volgende verhaal.
x Sanne -
29 Januari 2017 - 09:41
Jorien:
Dat was even spannend om te lezen! Gelukkig hebben jullie lieve mensen ontmoet die jullie deze ervaring snel lieten vergeten! Op naar het volgende avontuur (dat hopelijk iets minder heftig is)
Ik lees jullie blog met veel plezier!
Liefs uit België -
29 Januari 2017 - 10:04
Jef Van Gerven:
Jeetje Marleen en Koen wat vervelend zeg dat jullie dit moest overkomen.Ik ben 40 jaar lang in Argentinie gekomen (al tijdens bewind van generaal Videla in begin 1970) nooit problemen gehad. Misschien nog een tip.........kleed je zo shabby mogelijk, speel een soort van kameleon en probeer eruit te zien als een arme localo, geen sieraden, geen horloges, geen rugzakjes, geen paspoorten meenemen, laat dat allemaal in het hotel.probeer er niet uit te zien als een toerist, dus ook geen kaarten zichtbaar bij je dragen. Blend in met het lokale publiek. Neem een klein beetje cash mee, liever geen bankpasjes/creditcards, want ze dwingen je de pincode af te geven of trekken een evt. creditcard binnen 10 minuten leeg bij een winkel. Blijf opletten, hand letterlijk op de portemonnee en dan nog kan het gebeuren maar is de schade kleiner. By the way ook in Amsterdam blijft het straks opletten...........Laat het je plezier niet bederven, denk maar zij zullen het harder nodig gehad hebben dan jullie. Geniet lekker van de rest van de reis en gebruik de kennis van nu. Buen viaje, mucho placer y un abrazo fuerte de holanda, -
29 Januari 2017 - 10:08
Manon:
Wauw wat een verhaal! Gelukkig waren er lieve mensen im jullie te helpen.
Heel veel plezier verder en geniet van de dagen die nog gaan komen.
Xx Manon -
29 Januari 2017 - 10:25
Marianne :
Hoi Koen en Marleen, voor jullie vertrek zei ik al tegen jullie mam, ze maken allemaal iets mee wat tegen zit, nou dat hebben jullie nu al gehad, dus dat is voorbij! Geniet nog van de komende maanden! Groetjes Jan en Marianne -
29 Januari 2017 - 12:20
Wilko En Anet:
Hoi Koen en Marleen,
En ik had jullie nog zo gewaarschuwd, maar jij Marleen zei ¨ik heb Koen¨.
Deze heren waren dan toch niet zo onder de indruk van Koen zijn torso !!!
Gelukkig alleen wat materiële schade, is niet zo erg.
Wij wensen jullie nog heel veel plezier en zien de verslagen tegemoet.
Zeer vele groeten Wilko en Annet. -
29 Januari 2017 - 16:51
Corina:
Lieve Marleen en Koen, tjonge wat een storry, Dit hebben jullie gehad, hopen dat het hier bij blijft.
ik weet nog van je vader, die ging naar USA en die was de 1e dag al bestolen van alles, had alleen nog een zwembroek. Het kan dus nog erger.
geniet ervan en ik zie uit naar jullie nieuwe verhaal. liefs Corina
-
29 Januari 2017 - 22:01
Jacqueline Jonckers:
Heftig zeg. Hopelijk vanaf nu genieten -
02 Februari 2017 - 16:26
Marc En Carla:
Hallo buurtjes,
Echt heftig wat jullie hebben meegemaakt maar laat je er niet door uit het veld slaan. Het is inderdaad "maar geld" maar ook een les om goed uit te kijken waar je naar toe gaat. Verder is het allemaal erg mooi wat jullie zien en beleven. nog veel plezier samen en nu alleen nog maar genieten.
Groetjes Marc en Carla -
13 Februari 2017 - 16:25
Lotte:
Ohno! Super eng! Gelukkig zijn jullie zelf ongedeerd
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
