Iguazu, Pantanal en Bonito

Iguazu, Pantanal en Bonito (t/m 21-2-2017)

Daar zijn we weer!
Na onze roadtrip namen we op dinsdagavond samen met Matt de bus naar Foz do Iguacu, de Braziliaanse kant van de watervallen. Eerst moesten we naar Corrientes en daar moesten we overstappen op een bus naar Puerto Iguazu (de Argentijnse kant). Daar konden we dan de gewone lijnbus naar Foz do Iguacu nemen. Bij de eerste etappe schrokken we om 5 uur 's nachts wakker. Deze route stond bekend om cocaïnesmokkel, dus onze bus werd aangehouden voor een controle. Iedereen moest zijn paspoort laten zien en ook checkten ze de bagage achterin de bus. Toen we alweer bijna in slaap gevallen waren, werden we opnieuw wakker van wat opwinding naast ons. Matt moest voor de tweede keer zijn paspoort laten zien en al zijn spullen uit zijn handbagage halen en was hier erg gepikeerd over. Dat gaf de autoriteiten echter aanleiding om hem - en mij als tolk - uit de bus te halen, te fouilleren en ook zijn backpack volledig leeg te halen. Gelukkig bleek er niets aan de hand en konden we na een dik half uur weer verder. We misten onze aansluiting op Corrientes, maar haalden uiteindelijk de laatste bus naar Brazilië. Dat was misschien nog een geluk bij een ongeluk, want bij elke grensovergang moet je uitstappen om je paspoort te laten stempelen en de bussen die tussen de Argentijnse en de Braziliaanse grens rijden, hebben de gewoonte om niet op je te wachten als je je stempel gaat halen. Omdat wij de laatste bus hadden moest de chauffeur wel op ons wachten, dus dat scheelde ons een hoop tijd. Rond half 10 in de avond kwamen we - na een reis van ongeveer 30 uur - eindelijk bij ons hostel in Foz do Iguacu aan.

De volgende dag hebben we een beetje uitgeslapen en zijn we naar de Braziliaanse kant van de watervallen gegaan. Enorm indrukwekkend om te zien hoeveel water daar per minuut naar beneden komt. Wat vooral heel gaaf is, is dat je via een brug als het ware in het midden van de watervallen kan gaan staan. Ik kan hier niet veel anders over zeggen dan: zie de foto's, want het is echt ongelofelijk mooi. Die avond ontmoetten we in ons hostel een leuk Peruaans gezin, waar we het erg gezellig mee hebben gehad. Een van de kinderen wilde al na 5 minuten met ons op de foto ('voor op Facebook') en was helemaal in de wolken met een Nederlandse euro.

De volgende dag stond de Argentijnse kant van de watervallen op het programma. Nu hadden we zowel op de heenweg als de terugweg helaas veel pech met de bus die niet stopte bij de grens, waardoor de ritjes van het busstation in Foz do Iguacu naar de watervallen en vice versa elk ongeveer 3 uur in beslag namen. Maar ach, we hadden alle tijd en het was het meer dan waard. Deze kant is nog veel groter dan de Braziliaanse kant en volgens Koen ook veel mooier. Hier kan je veel dichter bij de allergrootste waterval komen, waardoor het geweld van het water nog veel indrukwekkender is. Het uitzicht in Brazilië is echter wel heel bijzonder, dus ik denk dat je gewoon beide kanten gezien moet hebben. Ze hebben er echt een attractiepark van gemaakt; je kan je met een treintje of een bus naar de verschillende wandeltochten en watervallen laten rijden. Ook kun je bij beide kanten veel tropische dieren (o.a. spinnen en krokodillen) en vogels vinden. Echt heel erg mooi en indrukwekkend. Typisch aan dit gebied is trouwens de zomerse buien. Het ene moment is het super warm met stralende zonneschijn en het volgende moment betrekt de lucht en valt de regen met bakken uit de hemel. Tegelijkertijd blijft het net zo warm. Na maximaal een uur klaart de lucht weer en gaat iedereen verder met waar hij mee bezig was.

De dag daarna hadden we afgesproken met een man van een bedrijf dat excursies naar de Pantanal verzorgd. De Pantanal is een natuurgebied in Brazilië waar een heleboel wilde dieren voorkomen. Dit was volgens internet en de Lonely planet een van de must do's in Brazilië. Hij was super behulpzaam, verstrekte veel informatie, regelde alles voor ons en bood een goede prijs voor 4 dagen in de Pantanal, dus we besloten maar meteen te boeken.

Op zondagavond namen we de bus naar Campo Grande. Daar aangekomen werden we opgepikt en in een kleiner busje naar de camping gebracht. Al tijdens de rit konden we genieten van een super mooie uitzicht en direct bij aankomst zagen we waarom we hier gekomen waren: vogels in alle kleuren in de lucht en krokodillen in de rivier grenzend aan ons verblijf. We dropten onze spullen in de slaapzaal en gingen in de hangmatten genieten van de rust (ongelofelijk - wat een stilte) en het uitzicht. Wat later die middag ontmoetten we Martin, een toffe gast uit Zwitserland, die een dag voor ons op de camping was aangekomen, en Rodrigo, onze gids. We hadden een heerlijke avond met een fantastische maaltijd. Het enige jammere aan de hele ervaring in de Pantanal was dat op deze eerste avond een hele grote groep jongeren aankwam (een soort schoolkamp), waardoor de rust die nu juist zo typerend is voor dit gebied, daarna ver te zoeken was, maar dat mocht de pret niet drukken. En een ander klein nadeel is de enorme hoeveelheid muggenbulten die ik heb opgelopen (niet overdreven, zeker 100). Best wel vreemd, want Koen had er maar een paar en we hadden hetzelfde spul tegen de muggen gebruikt. Gelukkig zijn ze nu na veel smeren van allerlei door locals aangeraden middeltjes aan het wegtrekken.

De volgende dagen stonden we telkens om 06:30 uur op en hadden we 's ochtends, 's middags en een keer 's nachts verschillende tours/safari's: in de boot, op het paard, wandelen, piranha vissen (en 's avonds opeten) en in de auto. We hebben ongelofelijk veel verschillende wilde dieren gezien. Vooral heel veel vogels, zoals papegaaien, adelaars, gieren, toekans en een heleboel anderen waar ik de naam niet van weet. Maar ook apen, wilde zwijnen, salamanders, krokodillen en noem maar op. Alleen helaas geen jaguar. Bij een van de wandeltochten waren we daar voor ons gevoel wel heel dichtbij. We liepen langs een bosje en er kwam hard gegrom uit, dus iedereen schrok en Rodrigo zei dat we achteruit moesten gaan. Enerzijds waren we een beetje bang, maar van de andere kant: als dit een jaguar was, wilden we toch zeker wel een glimp van hem opvangen. Het bleek echter een wild zwijn te zijn. We hebben niet echt mooie foto's van de Pantanal, want de dieren zitten vaak toch op enige afstand of in de schemering en dat is met de iPhone lastig vast te leggen. Jammer voor jullie, maar de herinneringen zitten in ons hoofd :)

Op de tweede avond ontmoetten we nog drie toffe (een Franse en twee Belgische) gasten, waar we de rest van de avonden onder het genot van de nodige biertjes veel plezier mee hebben gehad. De Franse jongen (Clément) hadden we toevallig ook al in de bus naar Campo Grande gezien en zit nu in hetzelfde hostel als wij (in Bonito). Het leuke is dat ze ook allemaal, net als wij, tijdens carnaval in Rio zullen zijn.

Na de korte nachtjes en drukke dagen in de Pantanal waren we wel toe aan wat rust. We besloten dan ook om 4 nachten in Bonito te boeken. Bonito is een klein plaatsje met een ongelofelijk mooie omgeving, het lijkt wel een paradijs. Ook hier kan ik beter naar de foto's verwijzen dan het zelf omschrijven, want dat spreekt voor zich. We hebben hier een dag fietsen gehuurd en zijn naar een super mooie rivier gegaan om daar een dagje tussen de vissen te zwemmen en aan de waterkant te zonnen (en flink te verbranden). Ook hebben we een dag in het hostel bij het zwembad doorgebracht en ook hier weer leuke mensen leren kennen en zijn we Martin opnieuw tegen gekomen. Die avond hebben Koen en Clemént de lekkerste biefstuk (1,3 kg) ooit gemaakt. Volgens mij hadden ze geen idee wat ze deden, maar hij was chefkok-waardig. Op de laatste dag in Bonito zijn we naar de Rio da Prata gegaan om daar te snorkelen. Ook dit was weer ongelofelijk mooi - het water is super helder en we hebben een heleboel mooie vissen van heel dichtbij kunnen zien. Na Bonito zijn we vandaag na een busreis van zo'n 30 uur aangekomen in Parati, een kustplaatsje ongeveer 6 uur van Rio vandaan. Van hieruit zullen we de 24e de bus pakken naar Rio om carnaval te gaan vieren. We kunnen niet wachten, maar zijn na Buenos Aires stiekem ook een beetje bezorgd om de veiligheid. Wat we van de meeste mensen horen is echter dat er met carnaval 10 keer zo veel politie als gebruikelijk op straat is en dat het zolang je op de toeristische plekken blijft, echt wel goed komt. Het thuisfront hoeft zich dus geen zorgen te maken. Hopelijk gaat alles goed in Nederland en jullie horen gauw weer van ons!